Ουαί τοις ηττημένοις
zoornalistas.com
Περιήγηση στον ζωολογικό κήπο των media, της ενημέρωσης και της (μικρο)πολιτικής
Ουαί τοις ηττημένοις
https://www.zoornalistas.com/2025/03/blog-post_94.html
Mar 4th 2025, 10:20
Το μπούλινγκ των Αμερικανών σερίφηδων Τραμπ και Βανς στον Ζελένσκι μέσα στο Λευκό Οίκο δείχνει τους δύο ηττημένους. Την Ουκρανία, που πίστεψε στις υποσχέσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Και την Ευρώπη, που είναι ανίσχυρη στρατιωτικά και, χωρίς το ΝΑΤΟ, θα γονατίσει οικονομικά.Ήδη οι σπασμωδικές κινήσεις ορισμένων «ηγετών» της δείχνουν το αδιέξοδο. Τις προάλλες μάζεψε μερικούς ο Μακρόν στο Παρίσι. Προχτές ο Στάρμερ τα Λονδίνο. Ωραία λόγια και φωτογραφίες, αποτέλεσμα μηδέν. Τώρα θα ξαναμαζευτούν σε σύνοδο κορυφής, αλλά εκεί τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Τρεις (θα) λαλούν και δυό (θα) χορεύουν. Ο Μακρόν θέλει να γίνει …ευρωπαιάρχης, ο Στάρμερ δεν θέλει να γίνει κάτι χωρίς τις ΗΠΑ, η Γερμανία δεν έχει ακόμη κυβέρνηση. Οπότε καλά (ευρωπαϊκά) κρασιά.
Ουαί τοις ηττημένοις, o Γιώργος Καρελιάς γράφει στο news247:
Η ελληνική ειδησεογραφία την περασμένη Παρασκευή είχε κατακλυστεί από τις πρωτοφανείς συγκεντρώσεις για τα Τέμπη. Κι έτσι υποβαθμίστηκαν οι, επίσης πρωτοφανείς, σκηνές στο Λευκό Οίκο, όπου ο πρόεδρος της Ουκρανίας υπέστη ένα απίστευτο μπούλινγκ.
Η εικόνα ήταν σοκαριστική. Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της υπερδύναμης λοιδορούσαν και απειλούσαν τον επισκέπτη τους, απαιτώντας από αυτόν ολοκληρωτική υποταγή. Ήταν μια εικόνα από το παλιό Φαρ Ουέστ, στο οποίο οι σερίφηδες με τα όπλα στις θήκες, πάνω στο τραπέζι ή στα χέρια έκαναν ό,τι ήθελαν τα θύματά τους.
Όποια γνώμη κι αν έχει κανείς για τον Ζελένσκι, δεν μπορεί παρά να αισθάνεται αποτροπιασμό γι' αυτήν τη συμπεριφορά του Τραμπ και του Βανς για τον επικεφαλής μιας χώρας που έχει υποστεί εισβολή και της οποίας τον ορυκτό πλούτο θέλουν να αρπάξουν χωρίς ουσιαστικά να της παράσχουν καμιά εγγύηση ασφαλείας.
Αλλά αυτά είναι ανθρώπινα συναισθήματα. Στις διεθνείς σχέσεις υποχωρούν ή και εξαφανίζονται Πάνω απ' όλα είναι τα συμφέροντα. Μόνο που εν προκειμένω τα συμφέροντα της υπερδύναμης φαίνεται να αλλάζουν μετά από οκτώ δεκαετίες. Για πρώτη φορά η Αμερική(του Τραμπ) δεν θεωρεί πρώτο εχθρό της τη μεγάλη δύναμη του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ, την Ρωσία. Αντίθετα, αν ο Τραμπ κάνει πράξη όσα λέει, πρώτος αντίπαλός του θα γίνει ο διαχρονικός σύμμαχος, η Ευρώπη.
Όλα αυτά έχουν τις εξηγήσεις τους. Η πιο βασική είναι αυτή που αποτυπώνεται στη παλιά λατινική ρήση «ουαί τοις ηττημένοις». Κι εδώ έχουμε δύο ηττημένους, την Ουκρανία και την Ευρώπη.
Η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να νικήσει. Γι' αυτό έπρεπε να κάνει τα πάντα για να αποφύγει την εισβολή. Αντίθετα, ο Ζελένσκι, με φουσκωμένα τα μυαλά από τις υποσχέσεις των Δυτικών, πόνταρε στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, την οποία η Ρωσία δεν θα ανεχόταν. Έδωσε στον Πούτιν το «πάτημα» που χρειαζόταν. Επιπλέον, μετά την εισβολή, οι Δυτικοί δεν έδωσαν στην Ουκρανία τα όπλα εκείνα που θα μπορούσαν να κάνουν δύσκολη της ζωή του Πούτιν.
Δεύτερη ηττημένη η Ευρώπη. Ο πόλεμος θα γινόταν στη γειτονιά της και είχε κάθε συμφέρον να τον αποτρέψει. Αντίθετα, σύρθηκε άκριτα πίσω από την Αμερική (του Μπάιντεν), η οποία, όμως, είναι μακριά και δεν απειλείται. Η Ευρώπη έχανε από τη διακοπή των οικονομικών σχέσεων με τη Ρωσία, ιδιαίτερα από τη απώλεια της φθηνής ενέργειας και η Αμερική κέρδιζε από το πολύ ακριβότερο δικό της φυσικό αέριο.
Ήρθε και ο Τραμπ και όλα έχουν γίνει χειρότερα. Και για την Ουκρανία και για την Ευρώπη. Η Ουκρανία πιέζεται αφόρητα να συνθηκολογήσει άνευ όρων και να παραδώσει τον πλούτο της στις ΗΠΑ χωρίς καμιά εγγύηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτός που αρνείται συνήθως παραμερίζει. Να δούμε πόσο θα μείνει ο Ζελένσκι.
Η Ευρώπη είναι ουσιαστικά ανίσχυρη να αντιδράσει. Ούτε στρατιωτική ισχύ έχει χωρίς το ΝΑΤΟ και οικονομικά θα γονατίσει αν πάει να φτιάξει δική της άμυνα εκτός ΝΑΤΟ.
Ήδη οι σπασμωδικές κινήσεις ορισμένων «ηγετών» της δείχνουν το αδιέξοδο. Τις προάλλες μάζεψε μερικούς ο Μακρόν στο Παρίσι. Προχτές ο Στάρμερ τα Λονδίνο. Ωραία λόγια και φωτογραφίες, αποτέλεσμα μηδέν. Τώρα θα ξαναμαζευτούν σε σύνοδο κορυφής, αλλά εκεί τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Τρεις (θα) λαλούν και δυό (θα) χορεύουν. Ο Μακρόν θέλει να γίνει …ευρωπαιάρχης, ο Στάρμερ δεν θέλει να γίνει κάτι χωρίς τις ΗΠΑ, η Γερμανία δεν έχει ακόμη κυβέρνηση. Οπότε καλά (ευρωπαϊκά) κρασιά.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, αν η λυκοσυμμαχία Τραμπ- Πούτιν συνεχιστεί και ολοκληρωθεί και οι ΗΠΑ σταματήσουν κάθε βοήθεια προς την Ουκρανία, τότε ο Ζελένσκι δύσκολα θα σταθεί. Και η Ευρώπη θα συνεχίσει να κάνει συσκέψεις για να αποφασίσει αν και τι στρατό θα στείλει για να «εγγυηθεί» το τέλος του πολέμου, αφού οι Αμερικανοί δεν σκοπεύουν να αναλάβουν τίποτα. Μόνο τα ορυκτά θέλουν να πάρουν.
Καθόλου αισιόδοξα όλα αυτά. Και η Ευρώπη δεν έχει κάποιον σύγχρονο Τσόρτσιλ που θα αναφωνήσει: «Δύο πράγματα δεν θα λείψουν ποτέ από το γραφείο μου: η αισιοδοξία και το μπράντι»…
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/FfCjQp
Περιήγηση στον ζωολογικό κήπο των media, της ενημέρωσης και της (μικρο)πολιτικής
Ουαί τοις ηττημένοις
https://www.zoornalistas.com/2025/03/blog-post_94.html
Mar 4th 2025, 10:20
Το μπούλινγκ των Αμερικανών σερίφηδων Τραμπ και Βανς στον Ζελένσκι μέσα στο Λευκό Οίκο δείχνει τους δύο ηττημένους. Την Ουκρανία, που πίστεψε στις υποσχέσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Και την Ευρώπη, που είναι ανίσχυρη στρατιωτικά και, χωρίς το ΝΑΤΟ, θα γονατίσει οικονομικά.Ήδη οι σπασμωδικές κινήσεις ορισμένων «ηγετών» της δείχνουν το αδιέξοδο. Τις προάλλες μάζεψε μερικούς ο Μακρόν στο Παρίσι. Προχτές ο Στάρμερ τα Λονδίνο. Ωραία λόγια και φωτογραφίες, αποτέλεσμα μηδέν. Τώρα θα ξαναμαζευτούν σε σύνοδο κορυφής, αλλά εκεί τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Τρεις (θα) λαλούν και δυό (θα) χορεύουν. Ο Μακρόν θέλει να γίνει …ευρωπαιάρχης, ο Στάρμερ δεν θέλει να γίνει κάτι χωρίς τις ΗΠΑ, η Γερμανία δεν έχει ακόμη κυβέρνηση. Οπότε καλά (ευρωπαϊκά) κρασιά.
Ουαί τοις ηττημένοις, o Γιώργος Καρελιάς γράφει στο news247:
Η ελληνική ειδησεογραφία την περασμένη Παρασκευή είχε κατακλυστεί από τις πρωτοφανείς συγκεντρώσεις για τα Τέμπη. Κι έτσι υποβαθμίστηκαν οι, επίσης πρωτοφανείς, σκηνές στο Λευκό Οίκο, όπου ο πρόεδρος της Ουκρανίας υπέστη ένα απίστευτο μπούλινγκ.
Η εικόνα ήταν σοκαριστική. Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της υπερδύναμης λοιδορούσαν και απειλούσαν τον επισκέπτη τους, απαιτώντας από αυτόν ολοκληρωτική υποταγή. Ήταν μια εικόνα από το παλιό Φαρ Ουέστ, στο οποίο οι σερίφηδες με τα όπλα στις θήκες, πάνω στο τραπέζι ή στα χέρια έκαναν ό,τι ήθελαν τα θύματά τους.
Όποια γνώμη κι αν έχει κανείς για τον Ζελένσκι, δεν μπορεί παρά να αισθάνεται αποτροπιασμό γι' αυτήν τη συμπεριφορά του Τραμπ και του Βανς για τον επικεφαλής μιας χώρας που έχει υποστεί εισβολή και της οποίας τον ορυκτό πλούτο θέλουν να αρπάξουν χωρίς ουσιαστικά να της παράσχουν καμιά εγγύηση ασφαλείας.
Αλλά αυτά είναι ανθρώπινα συναισθήματα. Στις διεθνείς σχέσεις υποχωρούν ή και εξαφανίζονται Πάνω απ' όλα είναι τα συμφέροντα. Μόνο που εν προκειμένω τα συμφέροντα της υπερδύναμης φαίνεται να αλλάζουν μετά από οκτώ δεκαετίες. Για πρώτη φορά η Αμερική(του Τραμπ) δεν θεωρεί πρώτο εχθρό της τη μεγάλη δύναμη του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ, την Ρωσία. Αντίθετα, αν ο Τραμπ κάνει πράξη όσα λέει, πρώτος αντίπαλός του θα γίνει ο διαχρονικός σύμμαχος, η Ευρώπη.
Όλα αυτά έχουν τις εξηγήσεις τους. Η πιο βασική είναι αυτή που αποτυπώνεται στη παλιά λατινική ρήση «ουαί τοις ηττημένοις». Κι εδώ έχουμε δύο ηττημένους, την Ουκρανία και την Ευρώπη.
Η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να νικήσει. Γι' αυτό έπρεπε να κάνει τα πάντα για να αποφύγει την εισβολή. Αντίθετα, ο Ζελένσκι, με φουσκωμένα τα μυαλά από τις υποσχέσεις των Δυτικών, πόνταρε στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, την οποία η Ρωσία δεν θα ανεχόταν. Έδωσε στον Πούτιν το «πάτημα» που χρειαζόταν. Επιπλέον, μετά την εισβολή, οι Δυτικοί δεν έδωσαν στην Ουκρανία τα όπλα εκείνα που θα μπορούσαν να κάνουν δύσκολη της ζωή του Πούτιν.
Δεύτερη ηττημένη η Ευρώπη. Ο πόλεμος θα γινόταν στη γειτονιά της και είχε κάθε συμφέρον να τον αποτρέψει. Αντίθετα, σύρθηκε άκριτα πίσω από την Αμερική (του Μπάιντεν), η οποία, όμως, είναι μακριά και δεν απειλείται. Η Ευρώπη έχανε από τη διακοπή των οικονομικών σχέσεων με τη Ρωσία, ιδιαίτερα από τη απώλεια της φθηνής ενέργειας και η Αμερική κέρδιζε από το πολύ ακριβότερο δικό της φυσικό αέριο.
Ήρθε και ο Τραμπ και όλα έχουν γίνει χειρότερα. Και για την Ουκρανία και για την Ευρώπη. Η Ουκρανία πιέζεται αφόρητα να συνθηκολογήσει άνευ όρων και να παραδώσει τον πλούτο της στις ΗΠΑ χωρίς καμιά εγγύηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτός που αρνείται συνήθως παραμερίζει. Να δούμε πόσο θα μείνει ο Ζελένσκι.
Η Ευρώπη είναι ουσιαστικά ανίσχυρη να αντιδράσει. Ούτε στρατιωτική ισχύ έχει χωρίς το ΝΑΤΟ και οικονομικά θα γονατίσει αν πάει να φτιάξει δική της άμυνα εκτός ΝΑΤΟ.
Ήδη οι σπασμωδικές κινήσεις ορισμένων «ηγετών» της δείχνουν το αδιέξοδο. Τις προάλλες μάζεψε μερικούς ο Μακρόν στο Παρίσι. Προχτές ο Στάρμερ τα Λονδίνο. Ωραία λόγια και φωτογραφίες, αποτέλεσμα μηδέν. Τώρα θα ξαναμαζευτούν σε σύνοδο κορυφής, αλλά εκεί τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Τρεις (θα) λαλούν και δυό (θα) χορεύουν. Ο Μακρόν θέλει να γίνει …ευρωπαιάρχης, ο Στάρμερ δεν θέλει να γίνει κάτι χωρίς τις ΗΠΑ, η Γερμανία δεν έχει ακόμη κυβέρνηση. Οπότε καλά (ευρωπαϊκά) κρασιά.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, αν η λυκοσυμμαχία Τραμπ- Πούτιν συνεχιστεί και ολοκληρωθεί και οι ΗΠΑ σταματήσουν κάθε βοήθεια προς την Ουκρανία, τότε ο Ζελένσκι δύσκολα θα σταθεί. Και η Ευρώπη θα συνεχίσει να κάνει συσκέψεις για να αποφασίσει αν και τι στρατό θα στείλει για να «εγγυηθεί» το τέλος του πολέμου, αφού οι Αμερικανοί δεν σκοπεύουν να αναλάβουν τίποτα. Μόνο τα ορυκτά θέλουν να πάρουν.
Καθόλου αισιόδοξα όλα αυτά. Και η Ευρώπη δεν έχει κάποιον σύγχρονο Τσόρτσιλ που θα αναφωνήσει: «Δύο πράγματα δεν θα λείψουν ποτέ από το γραφείο μου: η αισιοδοξία και το μπράντι»…
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/FfCjQp
Σχόλια