ΝΔ: Όταν δεν σε πάει το ζάρι…

zoornalistas.com

Περιήγηση στον ζωολογικό κήπο των media, της ενημέρωσης και της (μικρο)πολιτικής

ΝΔ: Όταν δεν σε πάει το ζάρι…
https://www.zoornalistas.com/2025/03/blog-post_54.html
Mar 7th 2025, 11:15


Το 'χω ζήσει, που λένε και οι πιτσιρικάδες.Το ΄χω ζήσει στο Ατλάντικ Σίτυ, πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια.
Με είχε τραβήξει, ως συνήθως, ο θείος Νικ για μαγικό τριήμερο με τα "κόκαλα".Τα ζάρια δηλαδή, τους πεσσούς που λέγαμε κάποτε εδώ στο Ελλάντα, αν ήθελα ας μην πήγαινα, εντολή είχα απ' τη μαμά να του κάνω παρέα.
Και το 'φερε η μοίρα να στρωθούμε πάνω από μια σκάφη στο "Trump Plaza"…
Ναι, ναι, το ξενοδοχείο και καζίνο του προέδρου που το ανατινάξανε το 2021, τόσο γουρλής ήμουνα.
Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, ο θείος έπαιζε εγώ κοίταζα.

Βαρεμάρα τραγική, να σε παίρνει ο ύπνος, μιας και το ζάρι το αμερικάνικο είναι πολύ περισσότερο για να σκοτώνεις το χρόνο σου και πολύ λιγότερο για ν' ανεβάζεις σφυγμό.
Μπατ ενιγουέη, ήρθε μια στιγμή που όλοι οι παίκτες είχαν σκατόχερο, η μπάνκα είχε μαζέψει το χαρτί, μούτρα κατεβασμένα παντού, γυρνάει ο θείος μου λέει:
"Πάρτα και ρίχτα"!
Τον κοιτάω, με κοιτάει, πάω να μιλήσω, "αυτό που σου είπα" o Νικ.
Πας κόντρα;
Δεν πας…
Τα πήρα, τα 'σπασα, καρότσα το πήγα.
Είκοσι ζαριές σερί έδινα λεφτά, ως την ώρα που τσάκισε η φάση. Μόνο στα χέρια δεν με κουβάλησαν, οι φέλοου σίτιζενς.
Αλλά όταν ξαναπέρασαν οι γύρες και πήγα να επιστρέψω στο κόλπο, με πάγωσε ο θείος.
"Σύρε να πιείς ένα τζους", μου είπε. "Μην το χαλάς".
Τότε δεν κατάλαβα τι εννοούσε, τώρα που κοιτάω την κυβέρνηση μπαίνω στο νόημα.
Σα να τους βλέπω είναι, πάνω από το πιτ να κοπανιούνται και να σκάνε αράδα τα σκάρτα τα νούμερα.
Το είναι τους να δίνουν, τον ιδρώτα τους να προσφέρουν, πυρετός στο αίμα, μπαρούτι στη φλέβα.
Και δώσε κουβά!
Λες κι έχει κάτσει πλάι τους αυτό το γκαντεμόσκυλο, που στέλνουν οι καζινάδες να πλευρίσει τους τυχερούς παίκτες.
Γιατί τέτοιο φάρδος σαν τους γαλαζοπράσινους, δεν είχε κανείς ως τώρα.
Δυο χρόνια αβάντζο λόγω πανδημίας, αντιπολίτευση που προτιμούσε να τρώει τις σάρκες της, εισβολή στην Ουκρανία ως τέλειο άλλοθι, κάρπετ μπόμπινγκ από τα αξιολάτρευτα ΜΜΕ, Ερντογάν απασχολημένος με Συρία και Κούρδους, η κολλητή μας η Χίλαρυ στο Λευκό Οίκο και η ακόμη πιο κολλητή μας η Ούρσουλα στην Κομισιόν, τα κοκόρια τους γεννάγανε, το κακό μάτι δεν τους άγγιζε.
Και ξαφνικά…
Και ξαφνικά μοιάζουν σαν εκείνους τους συνοδοιπόρους μου στο Ατλάντικ Σίτυ, που όσο και να τα στρίβανε τα ζάρια τζάμπα πήγαινε η προσπάθεια.
Ίσα ίσα ν' ανέβει η αδρεναλίνη για κάνα λεπτό (γεια σου Μάκη, γεια σου Άδωνι) και ύστερα επιστροφή στο ζόρι και στην καντήφλα.
Τίποτε δεν πιάνει, ούτε το καλό, ούτε το άγριο, ούτε το παρακάλι, ούτε το νταηλίκι, ούτε καν η επίκληση στον κομματικό πατριωτισμό.
"Σε φέραμε για να κάνεις μια δουλειά, την έκανες αλλά μας έβγαλες το μέσα έξω", είναι πλέον η φράση που ακούει το αφεντικό του Μαξίμου.
Από τους γαλάζιους, βεβαίως, αφού βουβοί στέκουν οι πρώην πράσινοι. Για μισθοφόρους μιλάμε άλλωστε, αλλιώς τα ζυγίζουν αυτοί κι αλλιώς τα φέρνουν βόλτα.
Ο παραδοσιακός, απ' την άλλη, ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας δεν κρατιέται ούτε ώρα.
Αγανάκτησε, έσκασε, έγκωσε και αισθάνεται περισσότερο προδομένος κι από τους οπαδούς του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού.
Σε αντίθεση μ' εμάς, όμως, έχει τον τρόπο να το βρει το δίκιο του…
Χρήστος ΞανθάκηςVoices / Newpost



You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com

If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/FfCjQp
Σχόλια