Ο φρόνιμος εταίρος...
Nonews-NEWS.com
Ο φρόνιμος εταίρος...
http://www.nonews-news.com/2025/02/blog-post_652.html
Feb 20th 2025, 22:04
Στην εξωτερική πολιτική έχει σημασία εκτός από τη στρατηγική και τις συμμαχίες και η προσωπικότητα που έχει αναλάβει να τις διαχειριστεί. Υπάρχουν τα λόγια, υπάρχουν και τα έργα. Με τα λόγια διεκδικείς, απαιτείς, διαπραγματεύεσαι, με τα έργα δείχνεις τα όριά σου... Η ισορροπία δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Διατρέχεις τον κίνδυνο να περάσεις από τον επιθετικό βερμπαλισμό στην ταπεινωτική υποχώρηση, αν οι περιστάσεις και οι συσχετισμοί δεν σε ευνοούν. Κανένας Ελληνας πρωθυπουργός δεν διανοήθηκε να αμφισβητήσει επί της ουσίας το δόγμα «ανήκουμε στη Δύση».
Δεν το υπηρέτησαν όμως όλοι με τον ίδιο τρόπο. Τα μηνύματα που έστελναν με τις επιλογές τους έπαιξαν ρόλο. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον σέβονταν οι δυτικοί. Φρόντισε κι αυτός με τις αποφάσεις του και τη συμπεριφορά του να τους υποχρεώσει να μην τον αγνοούν. Απέσυρε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση της συμμαχίας στο Κυπριακό.
Μπορούσε να εμποδίσει την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και την κατάληψη του 40% του εδάφους, αλλά δεν το έκανε. Αλλες τέτοιας εμβέλειας κινήσεις δεν είχαμε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ωστόσο άφησε το στίγμα του. Κέρδισε την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ κι ας μην πληρούσε τα οικονομικά κριτήρια. Ηταν μια πολιτική απόφαση των ηγεσιών της Ευρώπης που σε μεγάλο βαθμό οφειλόταν στο κύρος του Καραμανλή.
Τον Ανδρέα Παπανδρέου τον υπολόγιζαν οι δυτικοί. Δεν γούσταραν τις ριζοσπαστικές απόψεις του, προβληματίστηκαν με την αντιιμπεριαλιστική ρητορική του και τις βαριές κατηγορίες του εναντίον της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας, σοκαρίστηκαν με τις θέσεις του για έξοδο από το ΝΑΤΟ, την ΕΟΚ, για απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων, δεν είδαν με καλό μάτι το φλερτ του με το Κίνημα Αδεσμεύτων και κυρίως με τα κοσμικά αραβικά καθεστώτα και τους Παλαιστίνιους, θύμωσαν με τις αποστάσεις που κρατούσε από την αντισοβιετική ρητορική των δυτικών και ηρέμησαν όταν ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ πέρασε από τη θεωρία στην πράξη, βάζοντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας τις βαρύγδουπες εξαγγελίες του περί εθνικής ανεξαρτησίας, κοινωνικής απελευθέρωσης και περιορίστηκε στην κατάθεση ακίνδυνων αστερίσκων στον πάτο των ανακοινωθέντων του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ.
Είχε πετύχει όμως τον στόχο του. Τον αντιμετώπιζαν ως σοβαρό συνομιλητή. Με τον Αλέξη Τσίπρα τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα. Αγνωστος στη διεθνή σκηνή, επικεφαλής ενός μετώπου όπου τον τόνο έδιναν οι ριζοσπαστικές συνιστώσες του, με αριστερό λόγο και έτοιμος να συγκρουστεί. Το προσπάθησε στην αρχή. Αιφνιδιάστηκαν. Δεν ήθελαν να γίνει το μεταδοτικό παράδειγμα, να βρει δηλαδή μιμητές σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Συνασπίστηκαν. Στηρίχτηκαν από τα αστικά κόμματα. Τον απείλησαν. Δεν αναδιπλώθηκε. Τον πίεσαν. Αντεξε. Τον εκβίασαν. Συνθηκολόγησε. Θεώρησαν όμως ότι δεν είχαν να κάνουν με έναν ψοφοδεή παίκτη.
Δεν πέρασε από το μυαλό των δυτικών η περίπτωση να αποκλείσουν από πρωτοβουλίες ούτε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ούτε τον Ανδρέα Παπανδρέου, ούτε τον Αλέξη Τσίπρα. Το έκαναν όμως με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αναμενόμενο. Οταν με όλες τις ενέργειές σου δίνεις την εντύπωση ότι είσαι δεδομένος και προβλέψιμος εταίρος, γιατί να σε ρωτάνε, γιατί να σε καλούν σε συνάξεις; Θα σε ενημερώσουν αργότερα, πιστεύοντας ότι δεν θα έχεις αντιρρήσεις όποια απόφαση κι αν πάρουν. Είπε «ναι σε όλα» στο ουκρανικό και μάλιστα πλειοδότησε.
Δεν τόλμησε να εκστομίσει μια επικριτική κουβέντα για τη δολοφονική πρακτική του Νετανιάχου στη Γάζα. Γιατί λοιπόν απορούμε που η Ελλάδα είναι απούσα στη Λιβύη, είναι απούσα στη Συρία, ήταν απούσα από την πρώτη άτυπη σύνοδο κορυφής που έστησε στο Παρίσι ο Μακρόν; Στις διεθνείς σχέσεις μετράει πολύ και η ανυπακοή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανήκει σε άλλη σχολή. Των φρόνιμων. Της παθητικής υπακοής.
Τάσος Παππάς
efsyn.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
Ο φρόνιμος εταίρος...
http://www.nonews-news.com/2025/02/blog-post_652.html
Feb 20th 2025, 22:04
Στην εξωτερική πολιτική έχει σημασία εκτός από τη στρατηγική και τις συμμαχίες και η προσωπικότητα που έχει αναλάβει να τις διαχειριστεί. Υπάρχουν τα λόγια, υπάρχουν και τα έργα. Με τα λόγια διεκδικείς, απαιτείς, διαπραγματεύεσαι, με τα έργα δείχνεις τα όριά σου... Η ισορροπία δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Διατρέχεις τον κίνδυνο να περάσεις από τον επιθετικό βερμπαλισμό στην ταπεινωτική υποχώρηση, αν οι περιστάσεις και οι συσχετισμοί δεν σε ευνοούν. Κανένας Ελληνας πρωθυπουργός δεν διανοήθηκε να αμφισβητήσει επί της ουσίας το δόγμα «ανήκουμε στη Δύση».
Δεν το υπηρέτησαν όμως όλοι με τον ίδιο τρόπο. Τα μηνύματα που έστελναν με τις επιλογές τους έπαιξαν ρόλο. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον σέβονταν οι δυτικοί. Φρόντισε κι αυτός με τις αποφάσεις του και τη συμπεριφορά του να τους υποχρεώσει να μην τον αγνοούν. Απέσυρε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση της συμμαχίας στο Κυπριακό.
Μπορούσε να εμποδίσει την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και την κατάληψη του 40% του εδάφους, αλλά δεν το έκανε. Αλλες τέτοιας εμβέλειας κινήσεις δεν είχαμε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ωστόσο άφησε το στίγμα του. Κέρδισε την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ κι ας μην πληρούσε τα οικονομικά κριτήρια. Ηταν μια πολιτική απόφαση των ηγεσιών της Ευρώπης που σε μεγάλο βαθμό οφειλόταν στο κύρος του Καραμανλή.
Τον Ανδρέα Παπανδρέου τον υπολόγιζαν οι δυτικοί. Δεν γούσταραν τις ριζοσπαστικές απόψεις του, προβληματίστηκαν με την αντιιμπεριαλιστική ρητορική του και τις βαριές κατηγορίες του εναντίον της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας, σοκαρίστηκαν με τις θέσεις του για έξοδο από το ΝΑΤΟ, την ΕΟΚ, για απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων, δεν είδαν με καλό μάτι το φλερτ του με το Κίνημα Αδεσμεύτων και κυρίως με τα κοσμικά αραβικά καθεστώτα και τους Παλαιστίνιους, θύμωσαν με τις αποστάσεις που κρατούσε από την αντισοβιετική ρητορική των δυτικών και ηρέμησαν όταν ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ πέρασε από τη θεωρία στην πράξη, βάζοντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας τις βαρύγδουπες εξαγγελίες του περί εθνικής ανεξαρτησίας, κοινωνικής απελευθέρωσης και περιορίστηκε στην κατάθεση ακίνδυνων αστερίσκων στον πάτο των ανακοινωθέντων του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ.
Είχε πετύχει όμως τον στόχο του. Τον αντιμετώπιζαν ως σοβαρό συνομιλητή. Με τον Αλέξη Τσίπρα τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα. Αγνωστος στη διεθνή σκηνή, επικεφαλής ενός μετώπου όπου τον τόνο έδιναν οι ριζοσπαστικές συνιστώσες του, με αριστερό λόγο και έτοιμος να συγκρουστεί. Το προσπάθησε στην αρχή. Αιφνιδιάστηκαν. Δεν ήθελαν να γίνει το μεταδοτικό παράδειγμα, να βρει δηλαδή μιμητές σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Συνασπίστηκαν. Στηρίχτηκαν από τα αστικά κόμματα. Τον απείλησαν. Δεν αναδιπλώθηκε. Τον πίεσαν. Αντεξε. Τον εκβίασαν. Συνθηκολόγησε. Θεώρησαν όμως ότι δεν είχαν να κάνουν με έναν ψοφοδεή παίκτη.
Δεν πέρασε από το μυαλό των δυτικών η περίπτωση να αποκλείσουν από πρωτοβουλίες ούτε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ούτε τον Ανδρέα Παπανδρέου, ούτε τον Αλέξη Τσίπρα. Το έκαναν όμως με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αναμενόμενο. Οταν με όλες τις ενέργειές σου δίνεις την εντύπωση ότι είσαι δεδομένος και προβλέψιμος εταίρος, γιατί να σε ρωτάνε, γιατί να σε καλούν σε συνάξεις; Θα σε ενημερώσουν αργότερα, πιστεύοντας ότι δεν θα έχεις αντιρρήσεις όποια απόφαση κι αν πάρουν. Είπε «ναι σε όλα» στο ουκρανικό και μάλιστα πλειοδότησε.
Δεν τόλμησε να εκστομίσει μια επικριτική κουβέντα για τη δολοφονική πρακτική του Νετανιάχου στη Γάζα. Γιατί λοιπόν απορούμε που η Ελλάδα είναι απούσα στη Λιβύη, είναι απούσα στη Συρία, ήταν απούσα από την πρώτη άτυπη σύνοδο κορυφής που έστησε στο Παρίσι ο Μακρόν; Στις διεθνείς σχέσεις μετράει πολύ και η ανυπακοή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανήκει σε άλλη σχολή. Των φρόνιμων. Της παθητικής υπακοής.
Τάσος Παππάς
efsyn.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
Σχόλια