Φραπές και Δημοκρατία: Δυό legends της εκτελεστικής εξουσίας ζητούν «οξυγόνο»!..
zoornalistas
Περιήγηση στον ζωολογικό κήπο των media, της ενημέρωσης και της (μικρο)πολιτικής
Φραπές και Δημοκρατία: Δυό legends της εκτελεστικής εξουσίας ζητούν «οξυγόνο»!..
https://www.zoornalistas.com/2025/12/legends.html
Dec 13th 2025, 16:13
Όταν ο Κώστας Καραμανλής και ο Ευ. Βενιζέλος αφυπνίζονται (κατόπιν εορτής) και βλέπουν "ακραία κρίση της Ελληνικής Δημοκρατίας"
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Καλώς τα παιδιά, καλώς τα παλληκάρια του δημοκρατικού αναστοχασμού… Για τους legends της εκτελεστικής εξουσίας της χώρας ομιλώ, αν δεν καταλάβατε, τον Κώστα Καραμανλή και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Που ξαφνικά, εν μέσω της Εξεταστικής Επιτροπής με… Φραπέ και της ακραίας καταστολής των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων της αγροτικής κοινότητας εκ μέρους της κυβέρνησης του στενού πολιτικού συγγενούς τους, Κυριάκου Μητσοτάκη, αφυπνίστηκαν, κοίταξαν γύρω τους, και άρχισαν να περιγράφουν την ακραία κρίση δημοκρατίας που είδαν (επιτέλους!...) ότι πλήττει τη χώρα μας και, τρόπος του λέγειν, να ζητούν… «οξυγόνο»!..
Ή κάτι τέτοιο: ακούγοντας τις ομιλίες τους στην εκδήλωση της εφημερίδας «Δημοκρατία» για τα 15α γενέθλιά της, αισθάνθηκα ότι στο τέλος θα… φώναζαν «Δεν έχουμε οξυγόνο!», όπως η Μαρία Καρυστιανού και οι εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθοί της, που διαδηλώνουν ζητώντας Δικαιοσύνη, Δημοκρατία και κράτος Δικαίου. Ή ότι θα έκλειναν τις ομιλίες τους με το σύνθημα του τρίτου αφυπνισθέντος (κατόπιν διετούς ύπνωσης, αυτός) legend της εκτελεστικής εξουσίας, το περίφημο «Μας χρειάζεται ένα σοκ δημοκρατίας, εντιμότητας και δικαιοσύνης!» του Αλέξη Τσίπρα.
Όπως και να το κάνουμε, μοιάζει παράδοξο, ψεύτικο, υποκριτικό, να ακούς τον τέως πρωθυπουργό – έσχατο συναυτουργό της χρεοκοπίας της χώρας και νυν καλοπερασάκια «Βούδα της Ραφήνας» – Κώστα Καραμανλή να περιγράφει ως «νάρκες στα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος» τη συσσώρευση πλούτου στους λίγους, την αποδυνάμωση της μεσαίας τάξης και τα «γκέτο των πλουσίων» που εμφανίζονται ως «εικόνες ενός κοντινού, δυστοπικού μέλλοντος». Να επισημαίνει ότι στο κυβερνητικό μας παρόν, «το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, η Δικαιοσύνη επηρεάζεται, τα ΜΜΕ χειραγωγούνται» και να υπογραμμίζει ότι «οι κυβερνήσεις δεν ακούν την κοινωνία» και, «όταν αυτό παγιώνεται, οδηγούμαστε σε κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος», καθώς «η δημοκρατία δοκιμάζεται και η ποιότητά της φθίνει»…
Και είναι απειθώς μετανοητικό και αυτοσαρκαστικά… αυτοκριτικό, να ακούς τον αρχιτέκτονα του «νόμου περί ευθύνης (περί ποινικής ανευθυνότητας, επί της νομικής ουσίας) υπουργών Ευάγγελο Βενιζέλο, να στηλιτεύει την κυρίαρχη (στη χώρα μας) διαφθορά και την κραυγαλέα έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους δημοκρατικούς θεσμούς, «συμπεριλαμβανομένης της Δικαιοσύνης», υπογραμμίζοντας ότι «όλες οι εμβληματικές δικαστικές υποθέσεις εξελίσσονται με τρόπο που καλλιεργεί την κοινωνική πεποίθηση ότι κυριαρχούν η αδιαφάνεια και η συγκάλυψη»…
Να ακούς, επίσης, τον συναυτουργό της εγκαθίδρυσης της μνημονιακής δημοκρατίας Σαμαρά στη χώρα μας (τον αξιωματούχο του ΠΑΣΟΚ που, τότε, συνέβαλλε όσο κανένας όμοιός του στην μετατόπιση της έδρας της δημοκρατικής νομιμότητας από το Σύνταγμα και το Κοινοβούλιο στην Επιχείρηση, στις Τράπεζες, στις Αγορές) να φθέγγεται ότι σήμερα «η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι ένα μειοψηφικό φαινόμενο στον δυτικό κόσμο». Ότι «μόλις 900 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν υπό συνθήκες δημοκρατίας – περίπου το 1/10 του παγκόσμιου πληθυσμού – ενώ τα υπόλοιπα 9/10 ζουν σε αυταρχικά ή ολοκληρωτικά καθεστώτα»!..
Παρ' όλα αυτά, σωστά τα είπαν, ντρέτα ο πρώτος, περί δια γραμμάτων ο δεύτερος, αλλά αργά, πάρα πολύ αργά: είκοσι με τριάντα χρόνια αργότερα από τότε που άρχισαν και οι ίδιοι, μεταξύ των άλλων, να συμβάλλουν – ως ενεργοί ύπατοι αξιωματούχοι της εκτελεστικής εξουσίας της χώρας – στην παραβίαση και το σταδιακό ξέφτισμα των βασικών δημοκρατικών θεσμών (Σύνταγμα, Νομοθετική Εξουσία, Λαϊκή Κυριαρχία, Δικαιοσύνη και Κράτος Δικαίου, Διάκριση των Εξουσιών, Ελευθερία του Τύπου, κλπ.) και, εν τέλει, στην χθεσινή και τη βαθιά σημερινή κρίση δημοκρατίας που συνιστά κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικού μας συστήματος. Διότι ναι, «η Δημοκρατία είναι πρωτίστως ένα σύστημα διακυβέρνησης», και ναι, «κρίση της δημοκρατίας υπάρχει όταν η χώρα έχει καταστεί μη διακυβερνήσιμη»…
Ωστόσο, οι δυό… legends της εκτελεστικής εξουσίας (οι κ.κ. Κώστας Καραμανλής και Ευάγγελος Βενιζέλος) δεν είπαν τίποτα!.. Υπό την έννοια ότι, μετά από… εκατό χρόνια απόμαχης πολιτικής μοναξιάς, ξαφνικά αφυπνίστηκαν και εν μέσω της ακραίας καταστολής των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων της αγροτικής κοινότητας εκ μέρους της κυβέρνησης του στενού πολιτικού συγγενούς τους, Κυριάκου Μητσοτάκη, άρχισαν να ρητορεύουν, παπαγαλίζοντας κάτι δικά μας: πράγματα που λέγαμε και γράφαμε και ξαναγράφαμε για την χρονίζουσα κρίση Δημοκρατίας που έπληττε τη χώρα μας πολλά χρόνια πριν. Από τότε που κι εκείνοι, ως ενεργοί ύπατοι αξιωματούχοι της εκτελεστικής εξουσίας, συνέβαλλαν τα μάλα σ' αυτήν!..
Συμβάλλοντας, βέβαια, με τη σιωπή τους και στο ακραίο έλλειμμα Δημοκρατίας που βιώνουμε σήμερα. Έλλειμμα που προσδιορίζεται όχι μόνο απ' τον κυβερνητικό αυταρχισμό (δείγματα του οποίου παρακολουθούμε στις κυβερνητικές επιχειρήσεις καταστολής κατά των αγροτικών κινητοποιήσεων), αλλά από την τερατώδη έκταση της κυβερνητικής διαφθοράς, την γενικότερη άσκηση εξουσίας διά του απολυταρχικού δόγματος «Νόμος και Τάξη» με την βίαιη καταστολή κάθε λαϊκής αντίδρασης στο πολιτικά διεφθαρμένο – αντιδημοκρατικό – κλεπτοκρατικό καθεστώς Μητσοτάκη, την παραβίαση και υπονόμευση των κοινοβουλευτικών θεσμών, το ξεπούλημα της χώρας στην εκλογική πελατεία του, στους ολιγάρχες φίλους του…
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com?lctg=1169672
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/FfCjQp?lctg=1169672
Περιήγηση στον ζωολογικό κήπο των media, της ενημέρωσης και της (μικρο)πολιτικής
Φραπές και Δημοκρατία: Δυό legends της εκτελεστικής εξουσίας ζητούν «οξυγόνο»!..
https://www.zoornalistas.com/2025/12/legends.html
Dec 13th 2025, 16:13
Όταν ο Κώστας Καραμανλής και ο Ευ. Βενιζέλος αφυπνίζονται (κατόπιν εορτής) και βλέπουν "ακραία κρίση της Ελληνικής Δημοκρατίας"
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Καλώς τα παιδιά, καλώς τα παλληκάρια του δημοκρατικού αναστοχασμού… Για τους legends της εκτελεστικής εξουσίας της χώρας ομιλώ, αν δεν καταλάβατε, τον Κώστα Καραμανλή και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Που ξαφνικά, εν μέσω της Εξεταστικής Επιτροπής με… Φραπέ και της ακραίας καταστολής των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων της αγροτικής κοινότητας εκ μέρους της κυβέρνησης του στενού πολιτικού συγγενούς τους, Κυριάκου Μητσοτάκη, αφυπνίστηκαν, κοίταξαν γύρω τους, και άρχισαν να περιγράφουν την ακραία κρίση δημοκρατίας που είδαν (επιτέλους!...) ότι πλήττει τη χώρα μας και, τρόπος του λέγειν, να ζητούν… «οξυγόνο»!..
Ή κάτι τέτοιο: ακούγοντας τις ομιλίες τους στην εκδήλωση της εφημερίδας «Δημοκρατία» για τα 15α γενέθλιά της, αισθάνθηκα ότι στο τέλος θα… φώναζαν «Δεν έχουμε οξυγόνο!», όπως η Μαρία Καρυστιανού και οι εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθοί της, που διαδηλώνουν ζητώντας Δικαιοσύνη, Δημοκρατία και κράτος Δικαίου. Ή ότι θα έκλειναν τις ομιλίες τους με το σύνθημα του τρίτου αφυπνισθέντος (κατόπιν διετούς ύπνωσης, αυτός) legend της εκτελεστικής εξουσίας, το περίφημο «Μας χρειάζεται ένα σοκ δημοκρατίας, εντιμότητας και δικαιοσύνης!» του Αλέξη Τσίπρα.
Όπως και να το κάνουμε, μοιάζει παράδοξο, ψεύτικο, υποκριτικό, να ακούς τον τέως πρωθυπουργό – έσχατο συναυτουργό της χρεοκοπίας της χώρας και νυν καλοπερασάκια «Βούδα της Ραφήνας» – Κώστα Καραμανλή να περιγράφει ως «νάρκες στα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος» τη συσσώρευση πλούτου στους λίγους, την αποδυνάμωση της μεσαίας τάξης και τα «γκέτο των πλουσίων» που εμφανίζονται ως «εικόνες ενός κοντινού, δυστοπικού μέλλοντος». Να επισημαίνει ότι στο κυβερνητικό μας παρόν, «το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, η Δικαιοσύνη επηρεάζεται, τα ΜΜΕ χειραγωγούνται» και να υπογραμμίζει ότι «οι κυβερνήσεις δεν ακούν την κοινωνία» και, «όταν αυτό παγιώνεται, οδηγούμαστε σε κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος», καθώς «η δημοκρατία δοκιμάζεται και η ποιότητά της φθίνει»…
Και είναι απειθώς μετανοητικό και αυτοσαρκαστικά… αυτοκριτικό, να ακούς τον αρχιτέκτονα του «νόμου περί ευθύνης (περί ποινικής ανευθυνότητας, επί της νομικής ουσίας) υπουργών Ευάγγελο Βενιζέλο, να στηλιτεύει την κυρίαρχη (στη χώρα μας) διαφθορά και την κραυγαλέα έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους δημοκρατικούς θεσμούς, «συμπεριλαμβανομένης της Δικαιοσύνης», υπογραμμίζοντας ότι «όλες οι εμβληματικές δικαστικές υποθέσεις εξελίσσονται με τρόπο που καλλιεργεί την κοινωνική πεποίθηση ότι κυριαρχούν η αδιαφάνεια και η συγκάλυψη»…
Να ακούς, επίσης, τον συναυτουργό της εγκαθίδρυσης της μνημονιακής δημοκρατίας Σαμαρά στη χώρα μας (τον αξιωματούχο του ΠΑΣΟΚ που, τότε, συνέβαλλε όσο κανένας όμοιός του στην μετατόπιση της έδρας της δημοκρατικής νομιμότητας από το Σύνταγμα και το Κοινοβούλιο στην Επιχείρηση, στις Τράπεζες, στις Αγορές) να φθέγγεται ότι σήμερα «η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι ένα μειοψηφικό φαινόμενο στον δυτικό κόσμο». Ότι «μόλις 900 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν υπό συνθήκες δημοκρατίας – περίπου το 1/10 του παγκόσμιου πληθυσμού – ενώ τα υπόλοιπα 9/10 ζουν σε αυταρχικά ή ολοκληρωτικά καθεστώτα»!..
Παρ' όλα αυτά, σωστά τα είπαν, ντρέτα ο πρώτος, περί δια γραμμάτων ο δεύτερος, αλλά αργά, πάρα πολύ αργά: είκοσι με τριάντα χρόνια αργότερα από τότε που άρχισαν και οι ίδιοι, μεταξύ των άλλων, να συμβάλλουν – ως ενεργοί ύπατοι αξιωματούχοι της εκτελεστικής εξουσίας της χώρας – στην παραβίαση και το σταδιακό ξέφτισμα των βασικών δημοκρατικών θεσμών (Σύνταγμα, Νομοθετική Εξουσία, Λαϊκή Κυριαρχία, Δικαιοσύνη και Κράτος Δικαίου, Διάκριση των Εξουσιών, Ελευθερία του Τύπου, κλπ.) και, εν τέλει, στην χθεσινή και τη βαθιά σημερινή κρίση δημοκρατίας που συνιστά κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικού μας συστήματος. Διότι ναι, «η Δημοκρατία είναι πρωτίστως ένα σύστημα διακυβέρνησης», και ναι, «κρίση της δημοκρατίας υπάρχει όταν η χώρα έχει καταστεί μη διακυβερνήσιμη»…
Ωστόσο, οι δυό… legends της εκτελεστικής εξουσίας (οι κ.κ. Κώστας Καραμανλής και Ευάγγελος Βενιζέλος) δεν είπαν τίποτα!.. Υπό την έννοια ότι, μετά από… εκατό χρόνια απόμαχης πολιτικής μοναξιάς, ξαφνικά αφυπνίστηκαν και εν μέσω της ακραίας καταστολής των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων της αγροτικής κοινότητας εκ μέρους της κυβέρνησης του στενού πολιτικού συγγενούς τους, Κυριάκου Μητσοτάκη, άρχισαν να ρητορεύουν, παπαγαλίζοντας κάτι δικά μας: πράγματα που λέγαμε και γράφαμε και ξαναγράφαμε για την χρονίζουσα κρίση Δημοκρατίας που έπληττε τη χώρα μας πολλά χρόνια πριν. Από τότε που κι εκείνοι, ως ενεργοί ύπατοι αξιωματούχοι της εκτελεστικής εξουσίας, συνέβαλλαν τα μάλα σ' αυτήν!..
Συμβάλλοντας, βέβαια, με τη σιωπή τους και στο ακραίο έλλειμμα Δημοκρατίας που βιώνουμε σήμερα. Έλλειμμα που προσδιορίζεται όχι μόνο απ' τον κυβερνητικό αυταρχισμό (δείγματα του οποίου παρακολουθούμε στις κυβερνητικές επιχειρήσεις καταστολής κατά των αγροτικών κινητοποιήσεων), αλλά από την τερατώδη έκταση της κυβερνητικής διαφθοράς, την γενικότερη άσκηση εξουσίας διά του απολυταρχικού δόγματος «Νόμος και Τάξη» με την βίαιη καταστολή κάθε λαϊκής αντίδρασης στο πολιτικά διεφθαρμένο – αντιδημοκρατικό – κλεπτοκρατικό καθεστώς Μητσοτάκη, την παραβίαση και υπονόμευση των κοινοβουλευτικών θεσμών, το ξεπούλημα της χώρας στην εκλογική πελατεία του, στους ολιγάρχες φίλους του…
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com?lctg=1169672
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/FfCjQp?lctg=1169672