Economist: Ο Πούτιν τεστάρει τη Δύση και την συνοχή της...
Nonews-NEWS
Economist: Ο Πούτιν τεστάρει τη Δύση και την συνοχή της...
http://www.nonews-news.com/2025/10/economist.html
Oct 3rd 2025, 20:53
Drones πετάνε πάνω από την Πολωνία, μαχητικά MiG διασχίζουν τον εσθονικό εναέριο χώρο, κατεστραμμένα καλώδια τηλεπικοινωνιών βαθιά κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, αεροδρόμια που έχουν παραλύσει από κυβερνοεπιθέσεις και τετρακόπτερα.... Επίσης μυστηριώδεις εκρήξεις και δολοφονίες, σμήνη ρομπότ που εξαπολύουν προπαγάνδα για να διαταράξουν εκλογές. Κανένα εξ αυτών από μόνο του δεν αποτελεί αιτία πολέμου, αλλά μαζί δημιουργούν κάτι νέο και επικίνδυνο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν διεξάγει μια γκρίζα εκστρατεία κατά του ΝΑΤΟ, όπως γράφει ο Economist : μια φτηνή, αμφισβητήσιμη και σταθμισμένη προσπάθεια να αναστατώσει την Ευρώπη προσέχοντας προσεκτικά να απέχει από την άμεση σύγκρουση. «Δεν είμαστε σε πόλεμο», δήλωσε αυτή την εβδομάδα ο καγκελάριος της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς. «Αλλά δεν είμαστε πλέον ούτε σε ειρήνη».
Η ζημιά δεν ήταν ποτέ σοβαρή, οπότε ποιο το νόημα; Ο Πούτιν γνωρίζει ότι δεν μπορεί να νικήσει το ΝΑΤΟ σε μια ανοικτή αντιπαράθεση, ωστόσο ο στόχος του, δεδομένης της μεγάλης έκτασης των γραπτών και των ομιλιών του, είναι κάτι περισσότερο από το να είναι απλώς ένας ενοχλητικός παράγοντας. Προσπαθεί να πετύχει τρία πράγματα και πρέπει να αποτύχει σε όλα.
Πρώτον, ο κ. Πούτιν στοχεύει να διασπάσει την ενότητα του ΝΑΤΟ. Στόχος του είναι να κάνει τους Ευρωπαίους να αμφιβάλλουν ο ένας για τον άλλον και, ειδικότερα, να αμφισβητήσουν τη δέσμευση της Αμερικής στη συμμαχία που δημιούργησε το 1949. Στόχος του είναι να σπείρει υποψίες ότι το Άρθρο 5, το οποίο αντιμετωπίζει μια επίθεση εναντίον ενός ως επίθεση εναντίον όλων, δεν μπορεί να βασιστεί κανείς. Τέλος να απομακρύνει εντελώς την Αμερική από την Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ, έχει συχνά δηλώσει ο Πούτιν, είναι αφοσιωμένο στον διαμελισμό της Ρωσίας, επομένως, το ίδιο πρέπει να καταστραφεί εκ των έσω.
Στις αρχές του αιώνα, η Αμερική ήταν ισχυρότερη από όλους τους εχθρούς και τους φίλους της μαζί. Ο Οσάμα μπιν Λάντεν ξεκίνησε την αποσύνθεση. Η επίθεσή του στους Δίδυμους Πύργους το 2001 παρέσυρε την Αμερική σε μια υπέρβαση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, προκαλώντας αντίδραση στο εσωτερικό κατά των εξωτερικών δεσμεύσεων. Οι ηγέτες της Κίνας ονειρεύονται μια παρόμοια αμερικανική έξοδο από την Ανατολική Ασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο και ο Σι Τζινπίνγκ χρησιμοποιεί τις εισβολές σε γκρίζες ζώνες για να κάνει την Ταϊβάν να νιώσει ευάλωτη – και να θέσει υπό αμφισβήτηση τη δέσμευση της Αμερικής προς τους Ασιάτες εταίρους της. Με την αδιαφορία του για την τάξη ασφάλειας που στηρίζει τον κόσμο από το 1945, ο Ντόναλντ Τραμπ διευκολύνει το έργο του Κινέζου προέδρου.
Το ίδιο ισχύει και στην Ευρώπη. Η απάντηση του Ντόναλντ Τραμπ στην εισβολή με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Πολωνία ήταν να πει ότι «θα μπορούσε να ήταν λάθος», παρόλο που ζητήθηκε μια επίδειξη αλληλεγγύης. Δεν είναι δύσκολο να συνδέσουμε αυτά τα λόγια με την παραβίαση του εσθονικού εναέριου χώρου από τρία MiG-31 δέκα ημέρες αργότερα. Ο Ταμπ πρέπει να τονίσει τη δέσμευσή του για στρατιωτική δράση στην Ευρώπη, εάν καταστεί απαραίτητη. Εάν οι δολιοφθορές και οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου θεωρηθούν ρουτίνα, η αποτροπή γίνεται θέμα συζήτησης – και μόλις συζητηθεί, αποδυναμώνεται.
Ο δεύτερος στόχος του Πούτιν αφορά την Ουκρανία. Η καλοκαιρινή του επίθεση έχει αποτύχει, επομένως θέλει να αυξήσει το κόστος για τις ευρωπαϊκές χώρες που υποστηρίζουν τον στρατό της Ουκρανίας. Στο επίκεντρο των επιθέσεων της γκρίζας ζώνης βρίσκονται οι χώρες που είναι οι ισχυρότεροι υποστηρικτές της. Η Πολωνία, η Εσθονία και η Δανία έχουν υποστεί εισβολές από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, παρεμβολές GPS και δολιοφθορές. Η Γερμανία έχει αντιμετωπίσει κυβερνοεπιθέσεις στις αμυντικές και υλικοτεχνικές της εταιρείες. Η Μολδαβία και η Ρουμανία, ως κράτη πρώτης γραμμής, έχουν υποστεί παρεμβολές στις εκλογές τους – και στις δύο περιπτώσεις ανεπιτυχώς, γεγονός που δείχνει ότι ο Πούτιν δεν πετυχαίνει πάντα τον σκοπό του. Το μήνυμά του προς τους ψηφοφόρους και τους πολιτικούς είναι ξεκάθαρο: αντί να στέλνετε όπλα στην Ουκρανία, θα πρέπει να επικεντρωθείτε στον κατευνασμό της Ρωσίας ή στην υπεράσπιση του εαυτού σας.
Η τρίτη εξήγηση γι' αυτήν την εκστρατεία είναι βαθύτερη και παλαιότερη. Ο Πούτιν μισεί τις κλασικές φιλελεύθερες δημοκρατίες των οποίων ο πλούτος και η ανθεκτικότητα αναδεικνύουν τις αποτυχίες και την καταστολή του. Τον ξεπερνούν οικονομικά. Το ΑΕΠ της Ρωσίας είναι μικρότερο από της Ιταλίας, παρόλο ο πληθυσμός της είναι πολύ πάνω από διπλάσιος. Όσο περισσότερο μπορεί να σπείρει διχόνοια και σύγχυση στη Δύση, τόσο ισχυρότερος φαίνεται. Όσο περισσότερο μπορεί να δυσφημίσει τις κεντρώες κυβερνήσεις, τόσο περισσότερο θα ωφελήσει τους λαϊκιστές εθνικιστές που συμμερίζονται την καχυποψία του για μια ενωμένη Ευρώπη.
Τι πρέπει να κάνουν οι σύμμαχοι; Πρώτον, πρέπει να αποκαλύψουν τα πάντα. Ο πειρασμός είναι να αγνοήσουμε μικρές προκλήσεις ή, ελλείψει αποδείξεων για την ευθύνη της Ρωσίας, να αποφύγουμε τις κατηγορίες. Αλλά το να αγνοήσουμε τη γκρίζα ζώνη ισοδυναμεί με το να την παραδεχτούμε. Και μόλις το παραδεχτούμε, επεκτείνεται. Σαμποτάζ, κυβερνοεπιθέσεις, παρεμβάσεις σε εκλογές: το καθένα πρέπει να αποδοθεί και να δημοσιοποιηθεί γρήγορα, με αποδεικτικά στοιχεία. Αυτό αφαιρεί από τη Ρωσία την εύλογη δυνατότητα άρνησης και εκπαιδεύει τους Δυτικούς ψηφοφόρους ότι αποτελούν στόχους μιας εκστρατείας.
Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να βελτιώσουν την ανθεκτικότητά τους. Η άμυνα της γκρίζας ζώνης περιλαμβάνει ανταλλακτικά και συνεργεία επισκευής για καλώδια και αγωγούς, ομάδες ταχείας κυβερνοαπόκρισης και αυστηρές εκλογικές επιτροπές. Είναι η κουραστική αλλά ζωτικής σημασίας υπόθεση της δημιουργίας πλεονάζοντος προσωπικού και ετοιμότητας. Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να σκληρύνουν τις άμυνές τους. Οι περιπολίες στη Βαλτική Θάλασσα πρέπει να είναι συνεχείς. Χρειάζονται περισσότεροι αισθητήρες. Η Ευρώπη χρειάζεται φθηνά αναχαιτιστικά που μπορούν να εξουδετερώσουν τα drones που κατασκευάζει η Ρωσία κατά δεκάδες χιλιάδες. Βάζοντας F-35 και πυραύλους που κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια εναντίον drones που κοστίζουν μόνο χιλιάδες θα εξαντλήσουν τελικά τις άμυνες της Ευρώπης, αφήνοντάς την ευάλωτη.
Τέλος, η συμμαχία πρέπει να επιβάλει σαφέστερο κόστος. Τα drones πάνω από τα σύνορα θα πρέπει να προκαλέσουν κυρώσεις σε προμηθευτές και εικονικές εταιρείες. Οι κυβερνοεπιθέσεις θα πρέπει να συνοδεύονται από κυβερνοαντιμέτρα. Είναι πλέον καιρός να χρησιμοποιηθούν τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας για να καλυφθεί η άμυνα της Ουκρανίας, η οποία στην πραγματικότητα είναι και η άμυνα της Ευρώπης. Και ναι, αυτή η άμυνα μπορεί να σημαίνει κατάρριψη ενός πολεμικού αεροπλάνου που αποτελεί απειλή για τη ζωή ή την περιουσία. Οι λιπόψυχοι ανησυχούν για την κλιμάκωση, αλλά η άρνηση δράσης απειλεί με κλιμάκωση διαφορετικού είδους. Αν η Ρωσία πιστεύει ότι μπορεί να τη γλιτώσει με περιορισμένες επιθετικές πράξεις, κάτι πραγματικά επικίνδυνο μπορεί μια μέρα να συμβεί – όπως ένας Πούτιν που αρπάζει μια έκταση γης γύρω από τη Νάρβα στην εσθονική πλευρά των συνόρων, μια πόλη γεμάτη με ρωσόφωνους των οποίων τα δικαιώματα η Ρωσία ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται.
Ανταποδώστε πιο σκληρά
Όλα αυτά είναι δύσκολο να γίνουν αν η εγγύηση της Αμερικής είναι σταθερή. Δυσκολεύει ωστόσο αν ο κ. Τραμπ είναι ένα αβέβαιο μέλος της συμμαχίας. Φέτος λέει ότι υποστηρίζει το ΝΑΤΟ, αλλά πέρυσι άφησε να εννοηθεί ότι θα «ενθάρρυνε τη Ρωσία να κάνει ό,τι θέλει» σε μέλη που δεν πληρώνουν αρκετά. Τέτοια λόγια εκλαμβάνονται ως πρόσκληση για διχασμό και ο Πούτιν τα άκουγε.
Πηγή: The Economist
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com?lctg=1169672
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp?lctg=1169672
Economist: Ο Πούτιν τεστάρει τη Δύση και την συνοχή της...
http://www.nonews-news.com/2025/10/economist.html
Oct 3rd 2025, 20:53
Drones πετάνε πάνω από την Πολωνία, μαχητικά MiG διασχίζουν τον εσθονικό εναέριο χώρο, κατεστραμμένα καλώδια τηλεπικοινωνιών βαθιά κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, αεροδρόμια που έχουν παραλύσει από κυβερνοεπιθέσεις και τετρακόπτερα.... Επίσης μυστηριώδεις εκρήξεις και δολοφονίες, σμήνη ρομπότ που εξαπολύουν προπαγάνδα για να διαταράξουν εκλογές. Κανένα εξ αυτών από μόνο του δεν αποτελεί αιτία πολέμου, αλλά μαζί δημιουργούν κάτι νέο και επικίνδυνο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν διεξάγει μια γκρίζα εκστρατεία κατά του ΝΑΤΟ, όπως γράφει ο Economist : μια φτηνή, αμφισβητήσιμη και σταθμισμένη προσπάθεια να αναστατώσει την Ευρώπη προσέχοντας προσεκτικά να απέχει από την άμεση σύγκρουση. «Δεν είμαστε σε πόλεμο», δήλωσε αυτή την εβδομάδα ο καγκελάριος της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς. «Αλλά δεν είμαστε πλέον ούτε σε ειρήνη».
Η ζημιά δεν ήταν ποτέ σοβαρή, οπότε ποιο το νόημα; Ο Πούτιν γνωρίζει ότι δεν μπορεί να νικήσει το ΝΑΤΟ σε μια ανοικτή αντιπαράθεση, ωστόσο ο στόχος του, δεδομένης της μεγάλης έκτασης των γραπτών και των ομιλιών του, είναι κάτι περισσότερο από το να είναι απλώς ένας ενοχλητικός παράγοντας. Προσπαθεί να πετύχει τρία πράγματα και πρέπει να αποτύχει σε όλα.
Πρώτον, ο κ. Πούτιν στοχεύει να διασπάσει την ενότητα του ΝΑΤΟ. Στόχος του είναι να κάνει τους Ευρωπαίους να αμφιβάλλουν ο ένας για τον άλλον και, ειδικότερα, να αμφισβητήσουν τη δέσμευση της Αμερικής στη συμμαχία που δημιούργησε το 1949. Στόχος του είναι να σπείρει υποψίες ότι το Άρθρο 5, το οποίο αντιμετωπίζει μια επίθεση εναντίον ενός ως επίθεση εναντίον όλων, δεν μπορεί να βασιστεί κανείς. Τέλος να απομακρύνει εντελώς την Αμερική από την Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ, έχει συχνά δηλώσει ο Πούτιν, είναι αφοσιωμένο στον διαμελισμό της Ρωσίας, επομένως, το ίδιο πρέπει να καταστραφεί εκ των έσω.
Στις αρχές του αιώνα, η Αμερική ήταν ισχυρότερη από όλους τους εχθρούς και τους φίλους της μαζί. Ο Οσάμα μπιν Λάντεν ξεκίνησε την αποσύνθεση. Η επίθεσή του στους Δίδυμους Πύργους το 2001 παρέσυρε την Αμερική σε μια υπέρβαση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, προκαλώντας αντίδραση στο εσωτερικό κατά των εξωτερικών δεσμεύσεων. Οι ηγέτες της Κίνας ονειρεύονται μια παρόμοια αμερικανική έξοδο από την Ανατολική Ασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο και ο Σι Τζινπίνγκ χρησιμοποιεί τις εισβολές σε γκρίζες ζώνες για να κάνει την Ταϊβάν να νιώσει ευάλωτη – και να θέσει υπό αμφισβήτηση τη δέσμευση της Αμερικής προς τους Ασιάτες εταίρους της. Με την αδιαφορία του για την τάξη ασφάλειας που στηρίζει τον κόσμο από το 1945, ο Ντόναλντ Τραμπ διευκολύνει το έργο του Κινέζου προέδρου.
Το ίδιο ισχύει και στην Ευρώπη. Η απάντηση του Ντόναλντ Τραμπ στην εισβολή με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Πολωνία ήταν να πει ότι «θα μπορούσε να ήταν λάθος», παρόλο που ζητήθηκε μια επίδειξη αλληλεγγύης. Δεν είναι δύσκολο να συνδέσουμε αυτά τα λόγια με την παραβίαση του εσθονικού εναέριου χώρου από τρία MiG-31 δέκα ημέρες αργότερα. Ο Ταμπ πρέπει να τονίσει τη δέσμευσή του για στρατιωτική δράση στην Ευρώπη, εάν καταστεί απαραίτητη. Εάν οι δολιοφθορές και οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου θεωρηθούν ρουτίνα, η αποτροπή γίνεται θέμα συζήτησης – και μόλις συζητηθεί, αποδυναμώνεται.
Ο δεύτερος στόχος του Πούτιν αφορά την Ουκρανία. Η καλοκαιρινή του επίθεση έχει αποτύχει, επομένως θέλει να αυξήσει το κόστος για τις ευρωπαϊκές χώρες που υποστηρίζουν τον στρατό της Ουκρανίας. Στο επίκεντρο των επιθέσεων της γκρίζας ζώνης βρίσκονται οι χώρες που είναι οι ισχυρότεροι υποστηρικτές της. Η Πολωνία, η Εσθονία και η Δανία έχουν υποστεί εισβολές από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, παρεμβολές GPS και δολιοφθορές. Η Γερμανία έχει αντιμετωπίσει κυβερνοεπιθέσεις στις αμυντικές και υλικοτεχνικές της εταιρείες. Η Μολδαβία και η Ρουμανία, ως κράτη πρώτης γραμμής, έχουν υποστεί παρεμβολές στις εκλογές τους – και στις δύο περιπτώσεις ανεπιτυχώς, γεγονός που δείχνει ότι ο Πούτιν δεν πετυχαίνει πάντα τον σκοπό του. Το μήνυμά του προς τους ψηφοφόρους και τους πολιτικούς είναι ξεκάθαρο: αντί να στέλνετε όπλα στην Ουκρανία, θα πρέπει να επικεντρωθείτε στον κατευνασμό της Ρωσίας ή στην υπεράσπιση του εαυτού σας.
Η τρίτη εξήγηση γι' αυτήν την εκστρατεία είναι βαθύτερη και παλαιότερη. Ο Πούτιν μισεί τις κλασικές φιλελεύθερες δημοκρατίες των οποίων ο πλούτος και η ανθεκτικότητα αναδεικνύουν τις αποτυχίες και την καταστολή του. Τον ξεπερνούν οικονομικά. Το ΑΕΠ της Ρωσίας είναι μικρότερο από της Ιταλίας, παρόλο ο πληθυσμός της είναι πολύ πάνω από διπλάσιος. Όσο περισσότερο μπορεί να σπείρει διχόνοια και σύγχυση στη Δύση, τόσο ισχυρότερος φαίνεται. Όσο περισσότερο μπορεί να δυσφημίσει τις κεντρώες κυβερνήσεις, τόσο περισσότερο θα ωφελήσει τους λαϊκιστές εθνικιστές που συμμερίζονται την καχυποψία του για μια ενωμένη Ευρώπη.
Τι πρέπει να κάνουν οι σύμμαχοι; Πρώτον, πρέπει να αποκαλύψουν τα πάντα. Ο πειρασμός είναι να αγνοήσουμε μικρές προκλήσεις ή, ελλείψει αποδείξεων για την ευθύνη της Ρωσίας, να αποφύγουμε τις κατηγορίες. Αλλά το να αγνοήσουμε τη γκρίζα ζώνη ισοδυναμεί με το να την παραδεχτούμε. Και μόλις το παραδεχτούμε, επεκτείνεται. Σαμποτάζ, κυβερνοεπιθέσεις, παρεμβάσεις σε εκλογές: το καθένα πρέπει να αποδοθεί και να δημοσιοποιηθεί γρήγορα, με αποδεικτικά στοιχεία. Αυτό αφαιρεί από τη Ρωσία την εύλογη δυνατότητα άρνησης και εκπαιδεύει τους Δυτικούς ψηφοφόρους ότι αποτελούν στόχους μιας εκστρατείας.
Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να βελτιώσουν την ανθεκτικότητά τους. Η άμυνα της γκρίζας ζώνης περιλαμβάνει ανταλλακτικά και συνεργεία επισκευής για καλώδια και αγωγούς, ομάδες ταχείας κυβερνοαπόκρισης και αυστηρές εκλογικές επιτροπές. Είναι η κουραστική αλλά ζωτικής σημασίας υπόθεση της δημιουργίας πλεονάζοντος προσωπικού και ετοιμότητας. Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να σκληρύνουν τις άμυνές τους. Οι περιπολίες στη Βαλτική Θάλασσα πρέπει να είναι συνεχείς. Χρειάζονται περισσότεροι αισθητήρες. Η Ευρώπη χρειάζεται φθηνά αναχαιτιστικά που μπορούν να εξουδετερώσουν τα drones που κατασκευάζει η Ρωσία κατά δεκάδες χιλιάδες. Βάζοντας F-35 και πυραύλους που κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια εναντίον drones που κοστίζουν μόνο χιλιάδες θα εξαντλήσουν τελικά τις άμυνες της Ευρώπης, αφήνοντάς την ευάλωτη.
Τέλος, η συμμαχία πρέπει να επιβάλει σαφέστερο κόστος. Τα drones πάνω από τα σύνορα θα πρέπει να προκαλέσουν κυρώσεις σε προμηθευτές και εικονικές εταιρείες. Οι κυβερνοεπιθέσεις θα πρέπει να συνοδεύονται από κυβερνοαντιμέτρα. Είναι πλέον καιρός να χρησιμοποιηθούν τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας για να καλυφθεί η άμυνα της Ουκρανίας, η οποία στην πραγματικότητα είναι και η άμυνα της Ευρώπης. Και ναι, αυτή η άμυνα μπορεί να σημαίνει κατάρριψη ενός πολεμικού αεροπλάνου που αποτελεί απειλή για τη ζωή ή την περιουσία. Οι λιπόψυχοι ανησυχούν για την κλιμάκωση, αλλά η άρνηση δράσης απειλεί με κλιμάκωση διαφορετικού είδους. Αν η Ρωσία πιστεύει ότι μπορεί να τη γλιτώσει με περιορισμένες επιθετικές πράξεις, κάτι πραγματικά επικίνδυνο μπορεί μια μέρα να συμβεί – όπως ένας Πούτιν που αρπάζει μια έκταση γης γύρω από τη Νάρβα στην εσθονική πλευρά των συνόρων, μια πόλη γεμάτη με ρωσόφωνους των οποίων τα δικαιώματα η Ρωσία ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται.
Ανταποδώστε πιο σκληρά
Όλα αυτά είναι δύσκολο να γίνουν αν η εγγύηση της Αμερικής είναι σταθερή. Δυσκολεύει ωστόσο αν ο κ. Τραμπ είναι ένα αβέβαιο μέλος της συμμαχίας. Φέτος λέει ότι υποστηρίζει το ΝΑΤΟ, αλλά πέρυσι άφησε να εννοηθεί ότι θα «ενθάρρυνε τη Ρωσία να κάνει ό,τι θέλει» σε μέλη που δεν πληρώνουν αρκετά. Τέτοια λόγια εκλαμβάνονται ως πρόσκληση για διχασμό και ο Πούτιν τα άκουγε.
Πηγή: The Economist
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com?lctg=1169672
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp?lctg=1169672