Εχει σχέδιο ή είναι ένας σαλτιμπάγκος;...
Nonews-NEWS.com
FRANK
Εχει σχέδιο ή είναι ένας σαλτιμπάγκος;...
http://www.nonews-news.com/2025/04/blog-post_284.html
Apr 26th 2025, 22:26
Η σύγχυση σε όλο το... μεγαλείο της. Παγκοσμίως. Η αιτία; Αυτός ο τύπος που διοικεί τη μεγαλύτερη στρατιωτική και οικονομική δύναμη του πλανήτη... Τραμπ το όνομά του. Για δεύτερη φορά πρόεδρος των ΗΠΑ. Καθαρή η νίκη του. Ελέγχει τη Βουλή, ελέγχει τη Γερουσία, ελέγχει το Ανώτατο Δικαστήριο. Δεν κρύφτηκε από τους ψηφοφόρους. Δείγματα γραφής του είχαμε και στην πρώτη θητεία του. Αυτοί που τον ψήφισαν –μπόλικα εκατομμύρια– ήξεραν ποιον ψήφιζαν. Τον προτίμησαν από την άχρωμη, άοσμη και αναιμική Κάμαλα Χάρις. Αυτά που κάνει ως πρόεδρος τα είχε προαναγγείλει ως υποψήφιος πρόεδρος. Κανένας αιφνιδιασμός λοιπόν.
Οι ειδικοί όλων των επιστημονικών κλάδων (πολιτική, οικονομία, φιλοσοφία, ψυχιατρική) προσπαθούν να καταλάβουν τι θέλει να κάνει, πού το πάει, αν έχει σχέδιο ή μήπως πρόκειται για έναν σαλτιμπάγκο, ένα γελοίο πρόσωπο που δεν ξέρει τι του γίνεται και συμπεριφέρεται άλλοτε σαν κλόουν, άλλοτε σαν ερασιτέχνης της συμφοράς, άλλοτε σαν μαφιόζος, άλλοτε σαν ηθοποιός τρίτης κατηγορίας και άλλοτε σαν άπληστος επιχειρηματίας. Μισεί ό,τι του αντιστέκεται, συκοφαντεί όποιον διαφωνεί, εκθρονίζει τη λογική, υποδύεται τον αντισυστημικό, αυτός που είναι από τους πλουσιότερους Αμερικανούς και έχει φορτώσει την κυβέρνησή του με εκατομμυριούχους και ακροδεξιούς.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να καταλήξει κανείς σ' ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα. Δεν υπάρχουν σταθερές που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν μπούσουλας. Και τι δεν έχει πει; Θα τελειώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία σε 24 ώρες. Κοντεύει να κλείσει 100 μέρες στην προεδρία και ο πόλεμος μαίνεται. Αποκάλεσε τον Ζελένσκι κακό ηθοποιό και δικτατορίσκο και λίγο μετά είπε ότι είναι ένας δημοκράτης πολιτικός που τον σέβεται. Ανακοίνωσε ότι θα προσαρτήσει τον Καναδά, τη Γριλανδία και θα καταλάβει τη διώρυγα του Σουέζ –ουπς! λάθος, τη διώρυγα του Παναμά ήθελα να γράψω–, απείλησε το Ιράν ότι θα το ισοπεδώσει, θέλει να κάνει τη Γάζα τη Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής βοηθώντας τον εγκληματία πολέμου Νετανιάχου να εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους σε γειτονικές χώρες, οι κυβερνήσεις των οποίων όμως αρνούνται να συναινέσουν. Η διπλωματία του «είπα - ξείπα». Δήλωσε ότι ο Μασκ θα είναι το δεξί χέρι του και τώρα ψάχνει τρόπους για να τον ξεφορτωθεί, καθότι αμφότεροι είναι του ίδιου φυράματος και δεν γίνεται να συνυπάρξουν για πολύ καιρό.
Πιέζει τον επικεφαλής της FED να παραιτηθεί, αλλά αυτός μέχρι τώρα δεν του κάνει το χατίρι. Καταργεί υπουργεία, απολύει δημόσιους υπαλλήλους, κόβει την οικονομική βοήθεια στα απείθαρχα πανεπιστήμια, χαρακτηρίζει ακροαριστερούς και ηλίθιους τους καθηγητές τους, επιμένει ότι του έκλεψαν τη νίκη στις προηγούμενες εκλογές οι Δημοκρατικοί και το βαθύ κράτος, εγκαλεί δικαστές γιατί δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις του. Ολα αυτά με λεξιλόγιο που δεν ξεπερνά τις 150 λέξεις, ανάμεσα στις οποίες πολλές βρισιές. Και εκεί που δίνει ρέστα είναι στο θέμα των δασμών. Εξαγγέλλει δασμούς εναντίον όλων των κρατών –ακόμη και σε φιλικές χώρες, ακόμη και σε ακατοίκητα νησιά– και μερικές μέρες αργότερα αρχίζει να νερώνει το κρασί του, λέγοντας ότι το ξανασκέφτεται και θα αποφασίσει στον κατάλληλο χρόνο. Στο στόχαστρό του και η Ευρωπαϊκή Ενωση, για την οποία λέει ότι δημιουργήθηκε για να γαμήσει τις ΗΠΑ, και βεβαίως η Κίνα, ο μεγάλος αντίπαλος για τη χώρα του. Βάζει δασμούς πρωτοφανούς ύψους, αλλά πέφτει σε τοίχο. Η κινεζική ηγεσία ανταποδίδει και ο Τραμπ σαλπίζει νικηφόρα υποχώρηση.
Υπάρχει ερμηνεία; Κινείται με σοβαρή και καλά επεξεργασμένη γραμμή; Μήπως έχουμε να κάνουμε με μια εκδοχή της πολιτικής των κανονιοφόρων όπως την εφάρμοζαν οι αυτοκρατορίες κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα; Τι λέει αυτή; Αντιγράφω από το άρθρο του Γιώργου Καπόπουλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (10.4.2025): «Τότε μια ναυτική μοίρα κατέφθανε στα ανοιχτά των ακτών της χώρας που δυστροπούσε στα κελεύσματα μιας μεγάλης δύναμης, σε μια επίδειξη ισχύος που αρκούσε για να υπάρξει υποταγή. Οταν δεν έφτανε η επίδειξη ισχύος, τότε οι κανονιοφόροι άρχιζαν ασκήσεις με πραγματικά πυρά και εάν δεν υπήρχε αποτέλεσμα αποβίβαζαν αγήματα». Εχουμε τηρουμένων των αναλογιών κάτι τέτοιο; Δηλαδή ο Τραμπ έχει ένα σαφές σχέδιο το οποίο περιλαμβάνει προειδοποίηση, επιθετική ρητορική, εκφοβισμό, απειλές, εκβιασμούς, προκειμένου να τρομοκρατηθούν οι συνομιλητές του, να λυγίσουν και τελικώς να συμβιβαστούν;
Μήπως τα πράγματα είναι πιο απλά; Μήπως έχει δίκιο ο αιρετικός μαρξιστής Ρίτσαρντ Γουλφ; «Είναι σχεδόν αδύνατο και προσωπικά δεν πιστεύω ούτε για ένα λεπτό ότι πίσω απ' όλο αυτό κρύβεται κάποιο στρατηγικό και καταχθόνιο master plan... Νομίζω ότι επικρατεί χάος στον Λευκό Οίκο τόσο γιατί αυτός είναι ο σπασμωδικός τρόπος που λειτουργεί ο Τραμπ, αλλά και γιατί δέχεται και ο ίδιος πολύ αντιφατικές και αντικρουόμενες πιέσεις με αποτέλεσμα να άγεται και να φέρεται από τη μια στιγμή στην άλλη» (από τη στήλη «δρομο-λόγια» του Γιώργου Τσιάρα, «Εφημερίδα των Συντακτών» 18-20.4.2025). Προσωπικά κλίνω προς την ερμηνεία του Ρίτσαρντ Γουλφ. Ωστόσο, είτε έχει σχέδιο ο Τραμπ είτε είναι σαλτιμπάγκος, ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Και για τη χώρα του και για τον πλανήτη.
Τάσος Παππάς
efsyn.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
FRANK
Εχει σχέδιο ή είναι ένας σαλτιμπάγκος;...
http://www.nonews-news.com/2025/04/blog-post_284.html
Apr 26th 2025, 22:26
Η σύγχυση σε όλο το... μεγαλείο της. Παγκοσμίως. Η αιτία; Αυτός ο τύπος που διοικεί τη μεγαλύτερη στρατιωτική και οικονομική δύναμη του πλανήτη... Τραμπ το όνομά του. Για δεύτερη φορά πρόεδρος των ΗΠΑ. Καθαρή η νίκη του. Ελέγχει τη Βουλή, ελέγχει τη Γερουσία, ελέγχει το Ανώτατο Δικαστήριο. Δεν κρύφτηκε από τους ψηφοφόρους. Δείγματα γραφής του είχαμε και στην πρώτη θητεία του. Αυτοί που τον ψήφισαν –μπόλικα εκατομμύρια– ήξεραν ποιον ψήφιζαν. Τον προτίμησαν από την άχρωμη, άοσμη και αναιμική Κάμαλα Χάρις. Αυτά που κάνει ως πρόεδρος τα είχε προαναγγείλει ως υποψήφιος πρόεδρος. Κανένας αιφνιδιασμός λοιπόν.
Οι ειδικοί όλων των επιστημονικών κλάδων (πολιτική, οικονομία, φιλοσοφία, ψυχιατρική) προσπαθούν να καταλάβουν τι θέλει να κάνει, πού το πάει, αν έχει σχέδιο ή μήπως πρόκειται για έναν σαλτιμπάγκο, ένα γελοίο πρόσωπο που δεν ξέρει τι του γίνεται και συμπεριφέρεται άλλοτε σαν κλόουν, άλλοτε σαν ερασιτέχνης της συμφοράς, άλλοτε σαν μαφιόζος, άλλοτε σαν ηθοποιός τρίτης κατηγορίας και άλλοτε σαν άπληστος επιχειρηματίας. Μισεί ό,τι του αντιστέκεται, συκοφαντεί όποιον διαφωνεί, εκθρονίζει τη λογική, υποδύεται τον αντισυστημικό, αυτός που είναι από τους πλουσιότερους Αμερικανούς και έχει φορτώσει την κυβέρνησή του με εκατομμυριούχους και ακροδεξιούς.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να καταλήξει κανείς σ' ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα. Δεν υπάρχουν σταθερές που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν μπούσουλας. Και τι δεν έχει πει; Θα τελειώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία σε 24 ώρες. Κοντεύει να κλείσει 100 μέρες στην προεδρία και ο πόλεμος μαίνεται. Αποκάλεσε τον Ζελένσκι κακό ηθοποιό και δικτατορίσκο και λίγο μετά είπε ότι είναι ένας δημοκράτης πολιτικός που τον σέβεται. Ανακοίνωσε ότι θα προσαρτήσει τον Καναδά, τη Γριλανδία και θα καταλάβει τη διώρυγα του Σουέζ –ουπς! λάθος, τη διώρυγα του Παναμά ήθελα να γράψω–, απείλησε το Ιράν ότι θα το ισοπεδώσει, θέλει να κάνει τη Γάζα τη Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής βοηθώντας τον εγκληματία πολέμου Νετανιάχου να εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους σε γειτονικές χώρες, οι κυβερνήσεις των οποίων όμως αρνούνται να συναινέσουν. Η διπλωματία του «είπα - ξείπα». Δήλωσε ότι ο Μασκ θα είναι το δεξί χέρι του και τώρα ψάχνει τρόπους για να τον ξεφορτωθεί, καθότι αμφότεροι είναι του ίδιου φυράματος και δεν γίνεται να συνυπάρξουν για πολύ καιρό.
Πιέζει τον επικεφαλής της FED να παραιτηθεί, αλλά αυτός μέχρι τώρα δεν του κάνει το χατίρι. Καταργεί υπουργεία, απολύει δημόσιους υπαλλήλους, κόβει την οικονομική βοήθεια στα απείθαρχα πανεπιστήμια, χαρακτηρίζει ακροαριστερούς και ηλίθιους τους καθηγητές τους, επιμένει ότι του έκλεψαν τη νίκη στις προηγούμενες εκλογές οι Δημοκρατικοί και το βαθύ κράτος, εγκαλεί δικαστές γιατί δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις του. Ολα αυτά με λεξιλόγιο που δεν ξεπερνά τις 150 λέξεις, ανάμεσα στις οποίες πολλές βρισιές. Και εκεί που δίνει ρέστα είναι στο θέμα των δασμών. Εξαγγέλλει δασμούς εναντίον όλων των κρατών –ακόμη και σε φιλικές χώρες, ακόμη και σε ακατοίκητα νησιά– και μερικές μέρες αργότερα αρχίζει να νερώνει το κρασί του, λέγοντας ότι το ξανασκέφτεται και θα αποφασίσει στον κατάλληλο χρόνο. Στο στόχαστρό του και η Ευρωπαϊκή Ενωση, για την οποία λέει ότι δημιουργήθηκε για να γαμήσει τις ΗΠΑ, και βεβαίως η Κίνα, ο μεγάλος αντίπαλος για τη χώρα του. Βάζει δασμούς πρωτοφανούς ύψους, αλλά πέφτει σε τοίχο. Η κινεζική ηγεσία ανταποδίδει και ο Τραμπ σαλπίζει νικηφόρα υποχώρηση.
Υπάρχει ερμηνεία; Κινείται με σοβαρή και καλά επεξεργασμένη γραμμή; Μήπως έχουμε να κάνουμε με μια εκδοχή της πολιτικής των κανονιοφόρων όπως την εφάρμοζαν οι αυτοκρατορίες κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα; Τι λέει αυτή; Αντιγράφω από το άρθρο του Γιώργου Καπόπουλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (10.4.2025): «Τότε μια ναυτική μοίρα κατέφθανε στα ανοιχτά των ακτών της χώρας που δυστροπούσε στα κελεύσματα μιας μεγάλης δύναμης, σε μια επίδειξη ισχύος που αρκούσε για να υπάρξει υποταγή. Οταν δεν έφτανε η επίδειξη ισχύος, τότε οι κανονιοφόροι άρχιζαν ασκήσεις με πραγματικά πυρά και εάν δεν υπήρχε αποτέλεσμα αποβίβαζαν αγήματα». Εχουμε τηρουμένων των αναλογιών κάτι τέτοιο; Δηλαδή ο Τραμπ έχει ένα σαφές σχέδιο το οποίο περιλαμβάνει προειδοποίηση, επιθετική ρητορική, εκφοβισμό, απειλές, εκβιασμούς, προκειμένου να τρομοκρατηθούν οι συνομιλητές του, να λυγίσουν και τελικώς να συμβιβαστούν;
Μήπως τα πράγματα είναι πιο απλά; Μήπως έχει δίκιο ο αιρετικός μαρξιστής Ρίτσαρντ Γουλφ; «Είναι σχεδόν αδύνατο και προσωπικά δεν πιστεύω ούτε για ένα λεπτό ότι πίσω απ' όλο αυτό κρύβεται κάποιο στρατηγικό και καταχθόνιο master plan... Νομίζω ότι επικρατεί χάος στον Λευκό Οίκο τόσο γιατί αυτός είναι ο σπασμωδικός τρόπος που λειτουργεί ο Τραμπ, αλλά και γιατί δέχεται και ο ίδιος πολύ αντιφατικές και αντικρουόμενες πιέσεις με αποτέλεσμα να άγεται και να φέρεται από τη μια στιγμή στην άλλη» (από τη στήλη «δρομο-λόγια» του Γιώργου Τσιάρα, «Εφημερίδα των Συντακτών» 18-20.4.2025). Προσωπικά κλίνω προς την ερμηνεία του Ρίτσαρντ Γουλφ. Ωστόσο, είτε έχει σχέδιο ο Τραμπ είτε είναι σαλτιμπάγκος, ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Και για τη χώρα του και για τον πλανήτη.
Τάσος Παππάς
efsyn.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
Σχόλια